اثر مهار برگشت پذیر ناحیه ca1 هیپوکمپ توسط لیدوکایین بر روند و شدت حملات ناشی از کیندلینگ آمیگدال در موشهای صحرایی
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس
- نویسنده مصطفی مرتضوی درچه
- استاد راهنما جواد میرنجفی زاده
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1379
چکیده
در این تحقیق جهت مطالعه نقش فعالیت نورونهای ناحیه ca1 هیپوکمپ پشتی در گسترش حملات تشنجی و روند ایجاد تشنج ناشی از کیندلینگ آمیگدال، با تزریق لیدوکایین به صورت دو طرفه، فعالیت نورونهای این ناحیه کاهش داده شد و اثر این کاهش فعالیت بر حملات تشنجی و روند ایجاد تشنج بررسی گردید. در همه حیوانات یک الکترود سه قطبی در هسته قاعده ای-جانبی آمیگدال و دو کانول (بجز در گروه اول ازمایش دوم) در ناحیه ca1 هیپوکمپ پشتی (هر طرف یک کانول) کار گذاشته شد. برای انجام تحقیق، دو آزمایش طراحی گردی و اجرا شد: در آزمایش اول، ابتدا با تحریک الکتریکی آمیگدال همه حیوانات کیندل شدند و سپس به شش گروه تقسیم گردیدند. در گروههای اول تا سوم، لیدوکایین 1% به ناحیه ca1 هیپوکمپ پشتی تزریق گردید (1 میکرولیتر در 2 دقیقه) و حیوانات این گروهها به ترتیب در فواصل 5، 15 و 30 دقیقه تحریک شده و پارامترهای تشنجی در آنها اندازه گیری شد. در 3 گروه دیگر نیز تزریق، تحریک و ثبت پارامترها همانند گروههای اول تا سوم صورت گرفت ولی از لیدوکایین 2% استفاده گردید. در تمام گروههای ذکر شده یک روز قبل از تزریق لیدوکایین، محلول سالین به حیوانات تزریق شده و از داده های حاصل به عنوان کنترل استفاده گردید. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که 5 دقیقه پس از تزریق لیدوکایین 1% و 2% به هیپوکمپ، مدت زمان امواج تخلیه متعاقب کاهش پیدا کرده است. همچنین مدت زمان مرحله پنج تشنج نیز 5 و 15 دقیقه پس از تزریق لیدوکایین 2% بطور معنی داری کاهش یافته است. در آزمایش دوم، اثر مهار برگشت پذیرهیپوکمپ بر روند کیندلینگ مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا حیوانات به 4 گروه تقسیم شدند. در گروه اول، فقط الکترود سه قطبی در هسته قاعده ای-جانبی آمیگدال کار گذاشته شد و در گروههای دوم، سوم و چهارم دو کانول نیز در ناحیه ca1 هیپوکمپ پشتی کار گذاشته شد. حیوانات گروه اول و دوم، یک هفته پس از جراحی، روزانه یک تحریک دریافت کردند تا کیندل شدند. به گروههای سوم و چهارم هر روز به ترتیب سالین و لیدوکایین 2% (1 میکرولیتر در 2 دقیقه) تزریق شده و پنج دقیقه پس از تزریق تحریک شدند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تعداد روزهای لازم برای رسیدن حیوانات به مرحله 5 تشنج و روزهای لازم جهت رسیدن حیوانات، از مرحله چهارم به مرحله پنجم تشنج، در گروه چهارم بطور معنی داری نسبت به گروههای دیگر افزایش یافت. بنابراین می توان پیشنهاد کرد که هیپوکمپ در مراحل پایانی (و نه اولیه) کیندلینگ آمیگدال نقش مهمی را ایفا می کند.
منابع مشابه
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملبررسی اثر مینوسایکلین بر شدت تشنج های ناشی از کیندلینگ آمیگدال در موش صحرایی
زمینه و هدف: مینوسایکلین علاوه بر این‌که یک داروی ضد التهاب و آنتی‌بیوتیک است، دارای اثرات محافظتی سلول‌های عصبی نیز می‌باشد. با توجه به ارتباط تشنج با مرگ و میر سلولی و التهاب، هدف از این تحقیق بررسی اثر مینوسایکلین بر تشنجهای ناشی از کیندلینگ در موش صحرایی است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 3 گروه موش صحرایی (18 سر) پس از جراحی استرئوتاکسیک و یک هفته دوره بهبودی، تحریکات کیندلینگ (2 ب...
متن کاملنقش گیرنده های آدنوزینی A1 بر فعالیت تشنجی هیپوکمپ و آمیگدال در کیندلینگ هیپوکمپ در موشهای صحرایی
سابقه و هدف: هیپوکمپ یکی از حساس ترین نواحی مغز در ایجاد فعالیت صرعی می باشد و تحقیقات زیادی در رابطه با تاثیر مواد مختلف بر شدت تشنجهای ناشی از فعالیت نورونهای هیپوکمپ در حال انجام است. در این تحقیق اثر تزریق داخل صفاقی N6 – سیکلوهگزیل آدنوزین (CHA) آگونیست اختصاصی گیرنده های آدنوزینی A1 و 1-3 دی متیل – 8 – سیکلوپنتیل گزانتین (CPT)، آنتاگونیست اختصاصی این گیرنده ها در حیواناتی که با تحریک الکت...
متن کاملبررسی و مقایسه اثرات ضد تشنجی گیرندهای آدنوزینی A1 در ناحیه CA1 هیپوکمپ بر شدت تشنجهای ایجاد شده به روش کیندلینگ الکتریکی آمیگدال و قشر انتورینال موش صحرایی
Introduction & Objective: In the CNS, adenosine is known to suppress repetitive neuronal Firing, suggesting a role as an endogenous modifier of seizures. Indeed, intracerebral adenosine concentrations rise acutely during seizure activity and are thought to be responsible for terminating seizures and establishing a period of post-ictal refractoriness. However, it is unclear whether this suppre...
متن کاملاثر تزریق 2-کلروآدنوزین به قشر پری راینال بر حملات تشنجی ناشی از کیندلینگ آمیگدال در موش صحرایی
سابقه و هدف: آدنوزین که یکی از تعدیل کنندگان نورونی است در مدل های آزمایشگاهی ایجاد صرع، از جمله کیندلینگ، دارای اثرات ضد تشنجی می باشد، اما هنوز جایگاه و یا جایگاه های اثر آن در سیستم اعصاب مرکزی به درستی شناخته نشده است. بر این اساس، در این تحقیق اثر تزریق 2-کلروآدنوزین، اگونیست پایدار گیرنده های آدنوزین، به داخل قشر پری راینال در موش های صحرایی که با تحریک الکتریکی آمیگدال کیندل شده بودند، م...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023